احکام حنوط
واجب است پس از غسل، هفت موضع از میت حنوط شود.
دستور حنوط: بر پیشانى، کف دستان، سر زانوها، و سر دو انگشت بزرگ پاهاى او کافور مالیده مى‌شود.
مستحب است بر سر بینى میت نیز کافور مالیده شود.
کافور باید ساییده شود و تازه باشد. اگر عطر کافور در اثر کهنه بودن، از بین رفته باشد، کافى نیست.
در حنوط میت، مراعات ترتیب بین اعضاى سجود لازم نیست، اگر چه مستحب آن است که اول کافور را به پیشانى میت بمالند.
بهتر است که میت، قبل از کفن کردن، حنوط شود، اگرچه حنوط در بین کفن کردن و پس از آن نیز مانعى ندارد.
مستحب است مقدارى تربت حضرت سیّد الشهداء علیه السلام، باکافور مخلوط شود که در این صورت رعایت دو امر ضرورى است:
الف) یکى این که از آن کافور که با تربت سیدالشهدا علیه السلام مخلوط شده است به جاهایى که بى‌احترامى مى‌شود، مالیده نشود مثل نوک انگشتان بزرگ پا و فقط باید کافور خالص به آنجا بمالند.
ب) دیگر این که نباید تربت به قدرى زیاد باشد که وقتى با کافور مخلوط شود، دیگر به آن کافور گفته نشود.