تشییع جنازه
عن رسول الله (ص) فی حدیث قال:
«من شَیَّعَ جنازةً فله بکلٍ خطوةٍ حتّی یرجع، مائة‌الف الف حسنة و یمحی عنه مائة الف الف سیّئةً و یرفع له مائة‌الف الف درجة. فان صلّی علیها یُشیِّعَهُ فی جنازته مائة الف الف ملک. کلُّهم یستغفرون له حتی یرجع. فان شهد دفنها و‍کلّ الله به الف ملک کلُّهم یستغفرون له: حتّی یبعث من قبره»
«رسول خدا (ص) فرموده‌اند: کسی که جنازه‌ای را تشییع کند هر قدمی که برمی‌دارد. تا زمانی که برگردد. صدهزار هزار حسنه خواهد داشت. و صد هزار هزار گناه از او محو می‌شود. و صد هزار هزار درجه نزد خدا بدست می‌آورد. و اگر بر میّت نماز هم بخواند موقع مرگش صد هزار هزار ملائکه او را تشییع می‌کنند. که همه آنها برای او استغفار می‌کنند و اگر در دفن میّت حاضر شود خداوند صد هزار هزار ملائک را مأمور می‌کند تا روز قیامت برای او طلب مغفرت کنند.»
آداب تشییع جنازه بسیار است که از آن جمله است:
کسى که جنازه را حمل مى‌کند، هنگام حمل جنازه بگوید «بسم اللّه و باللّه و صلى اللّه على محمد و آل محمد، اللهم اغفر للمؤمنین و المؤمنات».
تشییع‌کننده در حال خشوع و تفکر باشد و چنین تصور کند که خود او را برداشته و مى‌برند و او بازگشت به دنیا را خواهش کرده و اجابت شده است.
در حال تشییع پیاده باشد و سوار شدن در آن حال مکروه است، مگر آنکه معذور باشد.
بهتر است پشت سر جنازه حرکت کند اگر چه می تواند در یکى از دو طرف آن راه برود
خندیدن ، لهو و لعب و تند راه رفتن بطورى که منافى مدارات با میت باشد خصوصا دویدن، در تشییع جنازه مکروه است، و سزاوار است که تشییع‌کنندگان در راه رفتن میانه‌روى نمایند. و به جز چراغ، آتش بردن پشت سر جنازه بلکه برداشتن هرگونه روشنائى در حال تشییع در شب، مکروه است .