بازیهای محلی

جهت مطالعه بازیهای محلی اینجا را کلیک کن

کتابخانه سیار در روستاهای زنجان

سه دستگاه مینی بوس با عنوان کتابخانه سیار هر کدام با بیش از یک هزار جلد کتاب به روستاهای هدف خدمات رسانی می کنند.

برای هر کتابخانه سیار روستایی یک کتابدار ویژه کتاب رسان به کار گرفته شده است که عناوین جدید و به روز را ارایه می کند.

مدیرکل امور کتابخانه های استان زنجان شمار اعضای کتابخانه های سیار روستایی استان زنجان را بیش از سه هزار نفر اعلام کرد و گفت: متناسب با گروه های مختلف سنی کتابهای متنوع و مورد نظر امانت داده می شود.

وی یادآوری کرد: راه اندازی کتابخانه روستایی در مقایسه یا کتابخانه های ثابت به لحاظ مالی مقرون به صرفه بوده و نتایج مفیدی به دنبال دارد.

بر اساس استانداردهای تعریف شده هر کتابخانه روستایی باید 20 روستا را تحت پوشش قرار دهد و این در حالی است که هر کدام به 50 روستا خدمات ارایه می کنند.

جهت مطالعه کاملتر اینـــــجــــــا را کلیک کنید

نقشه مرکز فرهنگی و خانه عالم روستای دره ابراهیم

نقشه مرکز فرهنگی و خانه عالم روستای دره ابراهیم که قرار است با کمک و همت مردم و خیرین روستای دره ابراهیم بنا شود . 

مراحل انتخاب مکان و هماهنگی های لازم  ، نقشه کشی و تامین بخشی از اعتبارات لازم طی شده است . 

تقدیر نامه

تقدیر نامه ریاست محترم اموزش و پرورش شهرستان نهاوند به اقای محمد مراد حمیدوند بخاطر حمایت مالی از تجهیز مدرسه ابتدایی روستای دره ابراهیم 

احکام ، آداب و مستحبات غسل مس میت

غسل مس میت‌

اگر کسى بدن انسان مرده‌اى را که سرد شده و غسل میت داده نشده است، مس کند (یعنى جایى از بدن خود را به آن برساند) باید غسل مس میت کند، اعمّ از این که در حالت خواب مس کند یا در بیدارى، با اختیار مس کند یا بى‌اختیار.

اگر ناخن و استخوان او به ناخن و استخوان میت برسد، باید غسل کند.

براى مس مرده‌اى که تمام بدن او سرد نشده است (حتى اگر جایى را که سرد شده است، مس کند)، غسل واجب نیست.

اگر موى خود را به بدن میت برساند، یا بدن خود را به موى میت، یا موى خود را به موى میت برساند، غسل واجب نیست.

براى مس بچۀ مرده، حتى بچۀ سقط شده‌اى که چهار ماه آن تمام شده است، غسل مس میت واجب است.

بهتر است براى مس بچۀ سقط شده‌اى که از چهار ماه کمتر دارد، غسل کرد.

اگر بچۀ چهار ماهه مرده به دنیا بیاید، مادر او باید غسل مس میت کند، بلکه اگر از چهار ماه کمتر نیز داشته باشد، بهتر است مادر او غسل نماید.

بچه‌اى که بعد از مردن مادر به دنیا مى‌آید، وقتى بالغ شد، واجب است غسل مس میت کند.

اگر انسان، میتى را که سه غسل او کاملًا تمام شده است مس نماید، غسل بر او واجب نمى‌شود.

اگر انسان، قبل از پایان یافتن غسل سوم، جایى از بدن میت را مس کند، حتى اگر غسل سوم آن جا تمام شده باشد، باید غسل مس میت نماید.

براى مس استخوان، دندان و هر چیزى که از میت جدا شده و آن‌را غسل نداده‌اند، به جز مو باید غسل کرد.

غسل مس میت، مانند غسل جنابت انجام مى‌شود ولى کسى که غسل مس میت کرده، اگر بخواهد نماز بخواند باید وضو هم بگیرد.

اگر چند میت را مس کند، یا یک میت را چند بار مس نماید، یک غسل کافى است.

براى کسى که بعد از مس میت غسل نکرده است، توقف در مسجد، جماع و خواندن سوره‌هایى که سجدۀ واجب دارند، مانعى ندارد.

براى نماز و مانند آن باید غسل کند و وضو بگیرد.

 

احکام ، آداب و مستحبات دفن / تدفین / خاکسپاری

احکام دفن‌

واجب است میت را طورى در زمین دفن کنند که بوى او بیرون نیاید و درندگان نیز نتوانند بدنش را از آن بیرون آورند.

در قبر باید میت را به پهلوى راست به طورى بخوابانند که جلوى بدن او رو به قبله باشد.

میت را نباید در زمین غصبى دفن کرد.

دفن کردن میت در زمینى که براى غیر دفن وقف شده است و نیز در مسجد اگر ضرر به مسلمانان باشد یا مزاحم نمازشان باشد جائز نیست بلکه اقوا آن است که اصلًا در مسجد دفن نکنند و نیز در زمینى که مثل مسجد براى غیر دفن وقف گردیده است، جایز نیست.

دفن میت در قبر مرده دیگر، اگر موجب نبش شود، جایز نیست.

چیزى که از میت جدا مى‌شود (اگرچه مو، ناخن و دندان او باشد)، باید با او دفن شود و اگر موجب نبش شود، احتیاط آن است که جداگانه دفن شود.

دفن ناخن و دندانى که در حال حیات از انسان جدا مى‌شود، مستحب است.

 

مستحبات دفن‌

مستحب است:

قبر، به اندازه قد انسان متوسط حفر و گود شود.

خویشان، نزدیک هم دفن شوند

میت، در نزدیکترین قبرستان دفن شود، مگر آن که قبرستان دورتر، از جهتى بهتر باشد، مثلًا انسان‌هاى خوبى در آنجا دفن هستند یا انسان‌هاى بیشترى براى قرائت فاتحه به آنجا مى‌روند.

جنازه در چند مترى قبر، روى زمین گذاشته شود و تا سه مرتبه از زمین بلند کنند و کم‌کم نزدیک قبر ببرند، به طورى که در مرتبه چهارم آن‌را داخل قبر بگذارند.

اگر میت مرد است، در مرتبۀ سوم طورى بر زمین بگذارند که سر او به طرف پایین قبر باشد و در مرتبۀ چهارم او را از طرف سر وارد قبر نمایند و اگر میت زن است، در مرتبۀ سوم آن‌را در طرف قبلۀ قبر بگذارند و به پهنا وارد قبر کنند و در وقت وارد کردن آن در قبر، پارچه‌اى روى قبر بگیرند و جنازه را به آرامى از تابوت بردارند و وارد قبر کنند.

بعد از آن که میت در لحد گذاشته شد، گره‌هاى کفن را باز کنند و صورت میت را روى خاک بگذارند و بالشى از خاک زیر سر او درست کنند و پشت میت، خشت خام یا کلوخى بگذارند که میت به پشت برنگردد.

قبل از آن که لحد را بپوشانند، دست راست را به شانۀ راست میت بزنند و دست چپ را به قوّت بر شانۀ چپ میت بگذارند و دهان را نزدیک گوش او ببرند و به شدّت حرکت دهند و سه مرتبه بگویند: اسْمَعْ افْهَمْ یا فُلانُ بنُ فلان. به جاى کلمۀ فلان، اسم میت و پدر او گفته شود، مثلًا اگر اسم او محمد و اسم پدر او على است، سه مرتبه بگویند: اسْمَعْ افْهَمْ یا محمّدُ بنُ علیٍّ. پس از آن، این چنین بگویند: هَلْ انْتَ عَلى الْعَهْدِ الّذى فارَقْتَنا عَلَیْهِ مِنْ شَهادَةِ انْ لا الهَ الّا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ وَ انَّ مُحَمّداً صَلّى اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ و سَیِّدُ النَّبیّینَ و خاتَمُ الْمُرْسَلینَ وَ انَّ عَلیّاً امیرُالْمُؤْمِنینَ وَ سَیِّدُ الْوَصیِیّنَ وَ امامٌ افْتَرَضَ اللّهُ‌ طاعَتَهَ عَلى الْعالَمینَ وَانَّ الْحَسَنَ وَالْحُسَیْنَ وعَلىَّ بنَ الْحُسَیْنِ وَ مُحمّدَ بنَ علىٍّ وجَعْفَرَ بنَ مُحَمّدٍ وموسى بنَ جَعْفَرٍ وَعلىَّ بنَ موسى ومُحمّدَ بنَ علىٍّ و عَلىَّ بنَ مُحمّدٍ وَالْحَسَنَ بنَ عَلىٍّ وَالْقائِمَ الْحُجَّةَ الْمَهْدِىَّ صَلَواتُ اللّهِ عَلَیْهِمْ ائِمّةُ الْمؤْمِنینَ وحُجَجُ اللّهِ عَلى الْخَلْقِ اجْمَعینَ وائِمَّتُکَ ائِمَّةُ هُدىً بِکَ ابْرارٌ یا فُلانُ بنُ فلانٍ و به جاى فلان بن فلان، اسم میت و پدرش گفته شود و سپس این چنین ادامه دهد: اذا اتاکَ الْمَلَکانِ المُقَرَّبانِ رَسُولَیْنِ مِنْ عِنْدِ اللّهِ تَبارَکَ وَتَعالى وَسَئَلاکَ عَنْ رَبّکَ وعَنْ نَبِیِّکَ وَعَنْ دینِکَ وَعَنْ کِتابِکَ وَعَنْ قِبْلَتِکَ وَعَنْ ائِمَّتِکَ فَلْا تَخَفْ وَلا تَحْزَنْ وَقُلْ فِى جَوابِهِما اللّهُ رَبّى وَمُحَمَّدٌ صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ نَبِیّى وَالْاسْلامُ دینى وَالْقُرآنُ کِتابى وَالْکَعْبَةُ قِبْلَتِى وَامِیرُ الْمُؤمِنینَ عَلىُّ بْنُ ابِى طالبٍ امامى وَالْحَسَنُ بنُ عَلىٍّ الْمُجْتَبى امامى وَالْحُسَیْنُ بْنُ عَلِىٍّ الشَّهیدُ بِکَرْبَلا امامى وَعلِىٌّ زَیْنُ الْعابِدینَ امامى وَمُحَمّدٌ الْباقِرُ امْامى وَجَعْفَرٌ الصّادِقُ امامى، وَمُوسَى الْکاظِمُ امامى، وَعَلىٌّ الرِّضا امامِى، وَمُحَمَّدٌ الْجَوادُ امامِى، وَعَلِىٌّ الْهادِى امامِى وَالْحَسنُ الْعَسْکَرى امامى وَالْحُجَّةُ الْمُنْتَظَرُ امامِى هؤُلآءِ صَلَواتُ اللّهِ عَلَیْهِمْ اجْمَعینَ ائِمَّتى وَسادَتى وَقادَتى وَشُفَعْائى بِهِمْ اتَوَلَّى وَمِنْ اعْدائِهِمْ اتَبَرَّءُ فِى الدُّنیا وَالآخِرَةِ ثُمَّ اعْلَمْ یا فُلانُ بْنُ فُلان، به جاى فلان بن فلان اسم میت و پدرش گفته شود و سپس این چنین ادامه دهد: انَّ اللّهَ تَبارَکَ وَتَعالى نِعْمَ الرَّبُّ وَانَّ مُحَمَّداً صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ نِعْمَ الرَّسولُ وَ انَّ عَلِىَّ بْنَ ابى طالِبٍ وَاوْلادَهُ الْمَعْصُومینَ الْائِمّةَ الْاثْنى عَشَرَ نِعْمَ الائِمَّةُ وَانَّ ما جاءَ بِهِ مُحَمَّدٌ صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ حَقٌّ وَانَّ الْمَوْتَ حَقٌّ وَسُؤالَ مُنْکَرٍ وَنَکِیرٍ فِى القَبْرِ حَقٌّ والبَعثَ حَقٌّ والنُّشُورَ حَقٌّ والصِّراطَ حقٌّ وَالْمِیزانَ حَقٌّ وَتَطایُرَ الکُتُبِ حَقٌّ وَانَّ الْجَنَّةَ حَقٌّ وَالنّارَ حَقٌّ وَانَّ السّاعَةَ آتِیَةٌ لارَیْبَ فیها وَ انَّ اللّهَ یَبْعَثُ مَنْ فِى الْقُبُورِ. پس بگوید: افَهِمْتَ یا فُلانُ. و به جاى فلان، اسم میت را بگوید. پس از آن بگوید: ثَبَّتَکَ اللّهُ بِالْقَولِ الثّابِتِ وَهَدیکَ اللّهُ الى صِراطٍ مُسْتَقیم عَرَّفَ اللّهُ بَیْنَکَ وَبَیْنَ اوْلِیائِکَ فِى مُسْتَقَرٍّ مِنْ رَحْمَتِهِ.

پس بگوید: اللّهُمَّ جافِ الْارْضَ عَنْ جَنْبَیْهِ وَاصْعَدْ بِرُوحِه الَیْکَ وَلَقِّهِ مِنْکَ بُرْهاناً اللّهُمَّ عَفْوَکَ عَفْوَکَ.

مستحب است دو چوب تر و تازه در قبر همراه میت گذاشته شود.

 

الف) مستحبات دفن کننده:

1- با طهارت باشد.

2- سر برهنه باشد.

3- پا برهنه باشد.

4- از طرف پاى میت از قبر بیرون بیاید.

5- اگر میت زن است، کسى که با او محرم مى‌باشد او را در قبر بگذارد و اگر محرمى نباشد، بستگان وى او را در قبر بگذارند.

ب) افراد غیر فامیل، با پشت دست خاک در قبر بریزند و بگویند: انّا للّه وانّا الیه راجعون.

 

مستحبات قبر

مستحب است:

1- قبر به شکل مربع یا مربع مستطیل ساخته شود.

2- قبر به اندازۀ چهار انگشت از زمین ارتفاع داشته باشد.

3- علامتى روى آن گذاشته شود که اشتباه نشود.

4- روى قبر، آب پاشیده شود.

5- پس از پاشیدن آب روى قبر، کسانى که در آنجا حاضر هستند، دست‌ها را بر قبر بگذارند و انگشت‌ها را باز کرده و در خاک فرو برند و هفت مرتبه سورۀ مبارکه انّا انزلناه را بخوانند و براى میت طلب آمرزش کنند و این دعا را بخوانند: اللّهُمَّ جافِ الْارْضَ عَنْ جَنْبَیْهِ وَ اصْعِدْ الَیْکَ روُحَهُ وَ لَقِّهِ مِنْکَ رِضْواناً وَ اسْکِنْ قَبْرَهُ مِنْ رَحْمَتِکَ ما تُغْنیهِ بِهِ عَنْ رَحْمَةِ مَنْ سِواکَ.

پس از رفتن کسانى که تشییع جنازه کرده‌اند، مستحب است ولىّ میت یا کسى که از طرف او اجازه دارد، دعاهایى که دستور داده شده است، به میت تلقین کند.

مستحب است بعد از دفن، به صاحبان عزا تسلیت گفته شود (سرسلامتى داده شود). البته اگر مدتى از فوت میت گذشته باشد که به واسطۀ سر سلامتى‌ دادن، مصیبت یادشان مى‌آید، ترک آن بهتر است.

مستحب است تا سه روز براى اهل خانۀ میت غذا بفرستند.

غذا خوردن نزد آنان و در منزلشان مکروه است.

مستحب است انسان:

در مرگِ بستگان خود، مخصوصاً در مرگ فرزند صبر کند.

هر وقت میت را یاد مى‌کند: انّا للّه وانّا الیه راجعون (یعنى کلمۀ استرجاع) بگوید.

براى میت قرآن بخواند.

سر قبر پدر و مادر از خداوند حاجت بخواهد.

قبر را محکم سازد که زود خراب نشود.

بنابر احوط جایز نیست انسان در مرگ کسى، صورت و بدن را بخراشد وبه خود لطمه بزند.

احتیاط واجب آن است که در گریۀ بر میت، صدا را خیلى بلند نکنند.

 

احکام و آداب و مستحبات نماز میت

احکام نماز میت‌

نماز خواندن بر میت مسلمان واجب است.

نماز خواندن بر میتى که بچه است، اگر یکى از پدر یا مادر و جد و جدۀ او مسلمان باشند یا اینکه شش سال او تمام شده باشد ، واجب است.

نماز میت باید پس از سه عملِ غسل، حنوط و کفن کردن او خوانده شود.

اگر نماز میت، قبل از این سه عمل یا در بین آنها خوانده شود (حتى اگر از روى فراموشى یا ندانستن مسأله باشد)، کافى نیست.

کسى که مى‌خواهد نماز میت بخواند، لازم نیست با وضو، غسل یا با تیمّم باشد یا بدن و لباس او پاک باشد، حتى اگر با لباس غصبى نیز نماز بخواند اشکال ندارد.

احتیاط مستحب آن است که تمام چیزهایى را که در نمازهاى دیگر لازم است، رعایت شود ؛ مانند قبله و حرف نزدن بین نماز و روی برنگرداندن و ...

واجب است میت در مقابل نمازگزار و به پشت خوابانده شود، به طورى که سر او به طرف راست نمازگزار و پاى او به طرف چپ نمازگزار باشد.

نمازگزار باید در مقابل میت بایستد. البته اگر نماز میت به جماعت خوانده مى‌شود، چنانچه صف جماعت از دو طرف میت بگذرد، نماز کسانى که در مقابل او نیستند، اشکال ندارد.

مکان نمازگزار باید از جاى میت پست‌تر یا بلندتر نباشد. البته پستى و بلندى مختصر اشکال ندارد.

نمازگزار نباید از میت دور باشد.

دور بودن از میت براى کسى که نماز میت را به جماعت مى‌خواند، در صورتى که صف‌هاى نماز به یکدیگر متّصل باشد، اشکال ندارد.

نباید بین میت و نمازگزار، پرده، دیوار و مانند آن وجود داشته باشد.

اگر میت در تابوت و مانند آن باشد، اشکال ندارد.

در هنگام نماز، باید عورت میت پوشیده باشد.

نماز میت را باید ایستاده و با قصد قربت خواند و هنگام نیت، میت را معیّن نمود. مثلًا این‌طور نیت کند: نماز مى‌خوانم بر این میت قربةً الى اللّه.

اگر میت وصیّت کرده باشد که شخص معیّنى بر او نماز بخواند، احتیاط واجب آن است که آن شخص از ولىّ میت اجازه بگیرد و بر ولىّ نیز بنابر احتیاط واجب، واجب است که اجازه دهد.

چند بار نماز خواندن بر یک میت، مکروه است، ولى اگر میت اهل علم و تقوا باشد مکروه نیست.

اگر میت، عمداً یا از روى فراموشى یا به جهت عذرى، بدون نماز دفن شود یا پس از دفن‌ معلوم شود که نماز خوانده شده بر او بر اساس شرایطى که در نماز میت گذشت باطل بوده است، تا زمانى که جنازه از هم نپاشیده، واجب است بر قبرش نماز بخوانند.

دستور نماز میت‌

نماز میت پنج تکبیر دارد:

الف اگر نماز گزار پنج تکبیر را به این ترتیب بگوید، کافى است:

پس از نیت و گفتن تکبیر اول بگوید: اشْهَدُ انْ لا اله الّا اللّهُ وانَّ مُحَمّداً رَسولُ اللّهِ.

2- بعد از تکبیر دوم بگوید: اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحمّدٍ وآلِ مُحَمّدٍ.

3- بعد از تکبیر سوم بگوید: اللّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ.

4- بعد از تکبیر چهارم، اگر میت مرد است بگوید: اللّهُمَّ اغْفِرْ لِهذا الْمَیِّتِ.

و اگر میت زن است بگوید: اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِهذِهِ الْمَیِّتِ.

5- سپس تکبیر پنجم را بگوید که نماز با گفتن آن تمام مى‌شود.

 

ب ) بهتر است  این چنین بگوید:

1- پس از نیت و گفتن تکبیر اول بگوید: اشْهَدُ انْ لا الهَ الّا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ وَاشْهَدُ انَّ مُحَمّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ أَرْسَلَهُ بِالحَقِّ بشیراً ونذیراً وبینَ یَدَىِ السّاعةِ.

2- بعد از تکبیر دوم بگوید: اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَبارِکْ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وَارْحَمْ مَحَمّداً وآلَ مُحَمَّدٍ کَافْضَلِ ما صَلَّیْتَ وَبارَکْتَ وَ تَرَحَّمْتَ عَلى ابْراهیمَ وآلِ ابْراهیمَ انَّکَ حَمیدٌ مَجیدٌ وَصَلِّ عَلى جَمیعِ الْانْبیاءِ وَالْمُرْسَلینَ والشُّهداءِ والصِّدّیقینَ وجمیعِ عبادِ اللّهِ الصّالحینَ.

3- بعد از تکبیر سوم بگوید: اللّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ وَالْمُسْلِمینَ وَ الْمُسْلِماتِ الأحْیاءِ مِنهُمْ وَالامْواتِ تابِعْ بَیْنَنا وَ بَیْنَهُمْ بِالْخَیراتِ انّکَ مُجیبُ الدّعَواتِ انَّکَ عَلى کُلِّ شَى‌ءٍ قَدیرٌ.

4- بعد از تکبیر چهارم، اگر میت مرد است، بگوید: اللّهُمَّ انَّ هَذا عَبْدُکَ وَابنُ عَبْدِکَ وَابْنُ امَتِکَ نَزَلَ بِکَ وَانْتَ خَیْرُ مَنْزُولٍ بِهِ، اللّهُمَّ انّا لا نَعْلَمُ مِنْهُ الّا‌ خَیْراً وَانْتَ اعْلَمُ بِهِ مِنّا. اللّهُمَّ انْ کانَ مُحْسِناً فَزِدْ فى احْسانِهِ وَانْ کانَ مُسیئاً فَتَجاوَزْ عَنْهُ وَاغْفِرْ لَهُ. اللّهُمَّ اجْعَلْهُ عِنْدَکَ فى اعْلى عِلّیّینَ وَاخْلُفْ عَلىْ اهْلِهِ فى الْغابِرینَ وَ ارْحَمْهُ بِرَحْمَتِکَ یا ارْحَمَ الرّاحِمین.

و اگر میت زن است، بگوید: اللّهُمَّ انَّ هذِهِ امَتُکَ وَ ابْنَةُ امَتِکَ وابْنةُ عَبْدِکْ نَزَلَتْ بِکَ وَ انْتَ خَیْرُ مَنْزُولٍ بِهِ. اللّهُمَّ انّا لا نَعْلَمُ مِنْها الّا خَیْراً وَانْتَ اعْلَمُ بِها مِنّا. اللّهُمّ انْ کانَتْ مُحْسِنَةً فَزِدْ فى احْسانِها وَانْ کانَتْ مُسیئَةً فَتَجاوَزْ عَنْها وَ اغْفِرْ لَها. اللّهُمَّ اجْعَلْها عِنْدَکَ فى اعْلى عِلّیّیِنَ وَ اخْلُفْ عَلى اهْلِها فى الْغابِرِینَ وَ ارْحَمْها بِرَحْمَتِکَ یا ارْحَمَ الرّاحِمینَ.

5- سپس تکبیر پنجم را بگوید که نماز با گفتن آن تمام مى‌شود.

باید تکبیرها و دعاها طورى پشت سر هم خوانده شود که نماز از صورت خود خارج نشود.

کسى که نماز میت را به جماعت مى‌خواند، باید تکبیرها و دعاهاى آن‌را هم بخواند.

 

مستحبات نماز میت

نمازگزار با وضو یا غسل یا تیمّم باشد

اگر میت مرد است، امام جماعت یا کسى که فرادا بر میت نماز مى‌خواند، در مقابل وسط قامت جنازه بایستد و اگر میت زن است در مقابل سینۀ او بایستد.

پابرهنه نماز بخواند.

در هر تکبیر دست‌ها را بلند کند.

فاصلۀ او با میت به قدرى کم باشد که اگر باد لباس او را حرکت دهد، به جنازه برخورد کند.

نماز میت را به جماعت بخواند.

امام جماعت تکبیر و دعاها را بلند بخواند و کسانى که با او نماز مى‌خوانند، آن‌را آهسته بخوانند.

مأموم در نماز جماعت (حتى اگر یک نفر باشد) عقب امام بایستد.

نمازگزار براى میت و مؤمنین زیاد دعاکند.

قبل از نماز، سه مرتبه بگوید: الصّلاة.

نماز را در جایى بخوانند که مردم براى نماز میت، بیشتر به آن جا مى‌روند.

زن حائض اگر نماز میت را به جماعت مى‌خواند، در صفى تنها بایستد.

 

خواندن نماز میت در مساجد مکروه است.

خواندن نماز میت در مسجد الحرام مکروه نیست.

 

احکام ، آداب و مستحبات تشییع جنازه مومن

تشییع جنازه

عن رسول الله (ص) فی حدیث قال:

«من شَیَّعَ جنازةً فله بکلٍ خطوةٍ حتّی یرجع، مائة‌الف الف حسنة‌ و یمحی عنه مائة الف الف سیّئةً و یرفع له مائة‌الف الف درجة. فان صلّی علیها یُشیِّعَهُ فی جنازته مائة الف الف ملک. کلُّهم یستغفرون له حتی یرجع. فان شهد دفنها و‍کلّ الله به الف ملک کلُّهم یستغفرون له: حتّی یبعث من قبره»

«رسول خدا (ص) فرموده‌اند: کسی که جنازه‌ای را تشییع کند هر قدمی که برمی‌دارد. تا زمانی که برگردد. صدهزار هزار حسنه خواهد داشت. و صد هزار هزار گناه از او محو می‌شود. و صد هزار هزار درجه نزد خدا بدست می‌آورد. و اگر بر میّت نماز هم بخواند موقع مرگش صد هزار هزار ملائکه او را تشییع می‌کنند. که همه آنها برای او استغفار می‌کنند و اگر در دفن میّت حاضر شود خداوند صد هزار هزار ملائک را مأمور می‌کند تا روز قیامت برای او طلب مغفرت کنند.»

 آداب تشییع جنازه بسیار است که از آن جمله است:

کسى که جنازه را حمل مى‌کند، هنگام حمل جنازه بگوید «بسم اللّه و باللّه و صلى اللّه على محمد و آل محمد، اللهم اغفر للمؤمنین و المؤمنات».

تشییع‌کننده در حال خشوع و تفکر باشد و چنین تصور کند که خود او را برداشته و مى‌برند و او بازگشت به دنیا را خواهش کرده و اجابت شده است.

در حال تشییع پیاده باشد و سوار شدن در آن حال مکروه است، مگر آنکه معذور باشد.

بهتر است پشت سر جنازه حرکت کند اگر چه می تواند در یکى از دو طرف آن راه برود

خندیدن ، لهو و لعب و تند راه رفتن بطورى که‌ منافى مدارات با میت باشد خصوصا دویدن، در تشییع جنازه مکروه است، و سزاوار است که تشییع‌کنندگان در راه رفتن میانه‌روى نمایند. و به جز چراغ، آتش بردن پشت سر جنازه بلکه برداشتن هرگونه روشنائى در حال تشییع در شب، مکروه است .

 

احکام و آداب و مستحبات حنوط

احکام حنوط‌

واجب است پس از غسل، هفت موضع از میت حنوط شود.

دستور حنوط: بر پیشانى، کف دستان، سر زانوها، و سر دو انگشت بزرگ پاهاى او کافور مالیده مى‌شود.

مستحب است بر سر بینى میت نیز کافور مالیده شود.

کافور باید ساییده شود و تازه باشد. اگر عطر کافور در اثر کهنه بودن، از بین رفته باشد، کافى نیست.

در حنوط میت، مراعات ترتیب بین اعضاى سجود لازم نیست، اگر چه مستحب آن است که اول کافور را به پیشانى میت بمالند.

بهتر است که میت، قبل از کفن کردن، حنوط شود، اگرچه حنوط در بین کفن کردن و پس از آن نیز مانعى ندارد.

مستحب است مقدارى تربت حضرت سیّد الشهداء علیه السلام، باکافور مخلوط شود که در این صورت رعایت دو امر ضرورى است:

الف) یکى این که از آن کافور که با تربت سیدالشهدا علیه السلام مخلوط شده است به جاهایى که بى‌احترامى مى‌شود، مالیده نشود مثل نوک انگشتان بزرگ پا و فقط باید کافور خالص به آنجا بمالند.

ب) دیگر این که نباید تربت به قدرى زیاد باشد که وقتى با کافور مخلوط شود، دیگر به آن کافور گفته نشود.

 

احکام و آداب و مستحبات کفن / تکفین

احکام و آداب کفن کردن میت

باید میت مسلمان، با سه پارچه به نام‌هاى لنگ، پیراهن و سر تا سرى، کفن شود.

اندازۀ لنگ باید از ناف تا زانو باشد و در این فاصله اطراف بدن به وسیلۀ آن پوشانده شود.

البته بهتر است که از سینه تا روى پا برسد.

پیراهن که اندازۀ آن باید بنابر احتیاط به قدرى باشد که لااقل تا نصف ساق پا را بپوشاند.

طول سر تا سرى باید از طول قد میت بیشتر باشد (یعنى به قدرى باشد که بستن دو سر آن ممکن باشد) و پهناى آن نیز باید به اندازه‌اى باشد که یک طرف آن روى طرف دیگر قرار گیرد.

مقدار واجب و مستحب کفن‌

مقدارى از لنگ که از ناف تا زانو را مى‌پوشاند و مقدارى از پیراهن که از شانه تا نصف ساق را مى‌پوشاند، مقدار واجب کفن است و آنچه از این مقدار بیشتر است ، مقدار مستحب کفن مى‌باشد.

احتیاط واجب آن است که هر یک از سه جزء کفن، به قدرى نازک نباشد که بدن میت از زیر آن نمایان باشد.

مستحبات و آداب کفن‌

مستحب است علاوه بر سه قطعه کفن واجب،  با پارچه‌اى که طولش سه ذراع و نیم و پهنایش یک وجب تا یک وجب و نیم باشد، رانهاى میّت را، مرد، یا زن، از بالاى باسنها به پایین بطور محکم پیچاند بنحوى که تا زانو چیزى از آنها دیده نشود، سپس سر پارچه را از زیر پاها بطرف راست آورده و در زیر لاى آخرى که پیچیده شده قرار داد،

و مستحب است، براى خصوص میّت مرد، عمامه‌اى دور سرش پیچیده شود و دو سر آن زیر گلو قرار بگیرد بطورى که سر طرف راست عمامه روى طرف چپ سینه و سر دیگر آن روى طرف راست سینه کشیده شود.

و در خصوص میّت زن، عوض عمامه، بستن مقنعه مستحب است.

و مستحب است با پارچه‌اى، سینه هایش به کمرش بسته شود.

مستحب است کفن سفید باشد

مستحب است بر هر قطعه‌اى از کفن مقدارى کافور پاشیده شود