از این به بعد هر ماه جهت دریافت و مطالعه این نشریه خواندنی می توانید به کتابخانه روستا مراجعه فرمایید.
لازم به ذکر است این نشریه برای همه سنین قابل استفاده است .
داستان های متنوع/عکسهای خبری/ شعر/ بازی با کودکان / تربیت فرزند/ آشپزی/ داستان و تصاویر طنز /عکسهای اتفاقات جالب جهان / مسابقه /آشنایی با شخصیتهای مختلف و ... از موضوعات این مجله می باشد .
ضمنا شما میتونید متنهای خودتون رو برای انتشار (باصلاحدید موسسه) به این مجله ارسال کنید.
ز شهر نهاوند چو گویم سخن / از آن شهر زیبای خوب کهن
ز قدمت و تاریخ که از مادها / از آن جنگجویان فریادها
ز هر امپراطور ساسانیان/ که از یزدگرد است نام ونشان
ز فرهنگ و از علم در آن دیار / به جا مانده است ز هر شهر یار
نگهدار اسلام از آئین آن / نترسند ز گردن کشان در جهان
ولایت مدارند و با قلب پاک / همه جان نثارند بر آب و خاک
ز کو ه ونباتات آن سرزمین / چنان است که گویا بهشت برین
سرابش زبان زد بود در جهان / ز گاماسیاب است تا از گیان
هوایش مناسب هم چون گل است / درختان زیبا چون سنبل است
ز باغات بسیار آن سرزمین / نهاوند را کرده عرش برین
گر از دانش و علم بگویم سخن / بخوانید تاریخ این انجمن
ز دانش پژوهان در این دیار / ز مردان با علم در روزگار
علی اکبر آن مرد عرفان و دین / از آشیخ محمد که او بی قرین
از آن عالمانی که در باستان / حکایت نمودند در داستان
شهید حیدری مرد روشن روان/ برومند و دانا و هم کاردان
گروه ابوذر آن مردان پاک / که جان داده در راه این آب و خاک
خروشید آنها تبرها به دست / بت شاه را با تبر چون شکست
بیاد از همان مردم قهرمان / زدند بر دهان سران در جهان
نهاوند از آن روز شد بت شکن / که طاغوت را با تبر در فکن
رحیم است از خطه‌ی این دیار / نگهدارتان باد پروردگار
برنامه هایی که قابلیت اجرا در روستا دارند را در این بخش جمع خواهیم کرد .
امیدوارم که هر کس از اهالی روستا و یا غیر روستا ، که دلش برای هموطنان و هم کیشانش می تپه ، بتونه ما رو در این کار یاری کنه .
به امید روزی که یقین کنیم خانه ما میتونه مرکز تحولات بزرگ اطرافمون باشه .
نقشه مرکز فرهنگی و خانه عالم روستای دره ابراهیم که قرار است با کمک و همت مردم و خیرین روستای دره ابراهیم بنا شود .
مراحل انتخاب مکان و هماهنگی های لازم ، نقشه کشی و تامین بخشی از اعتبارات لازم طی شده است .
تقدیم به امامزاده ابراهیم علیه السلام
ای امام زاده ابراهیم سلام
ای غریب دره ابراهیم سلام
ای امید این دل بشکسته ام
ای تسلیّ روان خسته ام
ای حکایت ها ز عمرم تا کنون
ای تو هم چون یوسف گم گشته ام
مادر و بابم تو را خدمت گزار
روز و شب بودن ز بهرت بی قرار
در کنار مرقد تو خفته اند
از کرامت کن تو بر آن ها نثار
گرچه من دورم تو در قلب منی
آن چنان نوری به قلبم افکنی
من تو را از دور زیارت می کنم
بر تو و جدت عبادت می کنم
روز و شب در فکر و در جان منی
گوییا دائم تو در خان منی
کی رَوی تو ای امام از یاد من
ای همه جود و هم بنیاد من
از تو دارم حرف های گفتنی
از همان آن رازهای خفتنی
پور موسی هر چه دارم از شما
از تو و جدت علی و آن هما
من ثنا خوان بر در درگاه تو
روز و شب بودم در آن خرگاه تو
درسهایی که به من آموختی
نور حق اندر دلم افروختی
هر کجا بینم چراغت روشن است
آن زمین از بهر من هم گلشن است
می نشینم تا تماشایت کنم
کی روا باشد که حاشایت کنم
اشک می ریزم ز داغ دوریت
من فدای غربت و رنجوریت
تو مرا از لطف سامانی بُدی
این تن بی روح را جانی بُدی
روز و شب لحظه شماری می کنم
از برایت بی قراری می کنم
ای دوای درد و درمان رحیم
از تو سالم جسم و هم جان رحیم
هر چه دارم از تو دارم ای امام
کار من اکنون بُود نیمه تمام
تو مرا از لطف خود یاری بُدی
بر من شوریده سامانی بُدی
تا ابد من حلقه در گوش توأم
در عزایت من سیه پوش توأم
روز و شب در فکر تو باشد رحیم
دائما بر ذکر تو باشد رحیم
تقدیر نامه ریاست محترم اموزش و پرورش شهرستان نهاوند به اقای محمد مراد حمیدوند بخاطر حمایت مالی از تجهیز مدرسه ابتدایی روستای دره ابراهیم
احکام دفن
واجب است میت را طورى در زمین دفن کنند که بوى او بیرون نیاید و درندگان نیز نتوانند بدنش را از آن بیرون آورند.
در قبر باید میت را به پهلوى راست به طورى بخوابانند که جلوى بدن او رو به قبله باشد.
میت را نباید در زمین غصبى دفن کرد.
دفن کردن میت در زمینى که براى غیر دفن وقف شده است و نیز در مسجد اگر ضرر به مسلمانان باشد یا مزاحم نمازشان باشد جائز نیست بلکه اقوا آن است که اصلًا در مسجد دفن نکنند و نیز در زمینى که مثل مسجد براى غیر دفن وقف گردیده است، جایز نیست.
دفن میت در قبر مرده دیگر، اگر موجب نبش شود، جایز نیست.
چیزى که از میت جدا مى‌شود (اگرچه مو، ناخن و دندان او باشد)، باید با او دفن شود و اگر موجب نبش شود، احتیاط آن است که جداگانه دفن شود.
دفن ناخن و دندانى که در حال حیات از انسان جدا مى‌شود، مستحب است.
مستحبات دفن
مستحب است:
قبر، به اندازه قد انسان متوسط حفر و گود شود.
خویشان، نزدیک هم دفن شوند
میت، در نزدیکترین قبرستان دفن شود، مگر آن که قبرستان دورتر، از جهتى بهتر باشد، مثلًا انسان‌هاى خوبى در آنجا دفن هستند یا انسان‌هاى بیشترى براى قرائت فاتحه به آنجا مى‌روند.
جنازه در چند مترى قبر، روى زمین گذاشته شود و تا سه مرتبه از زمین بلند کنند و کم‌کم نزدیک قبر ببرند، به طورى که در مرتبه چهارم آن‌را داخل قبر بگذارند.
اگر میت مرد است، در مرتبۀ سوم طورى بر زمین بگذارند که سر او به طرف پایین قبر باشد و در مرتبۀ چهارم او را از طرف سر وارد قبر نمایند و اگر میت زن است، در مرتبۀ سوم آن‌را در طرف قبلۀ قبر بگذارند و به پهنا وارد قبر کنند و در وقت وارد کردن آن در قبر، پارچه‌اى روى قبر بگیرند و جنازه را به آرامى از تابوت بردارند و وارد قبر کنند.
بعد از آن که میت در لحد گذاشته شد، گره‌هاى کفن را باز کنند و صورت میت را روى خاک بگذارند و بالشى از خاک زیر سر او درست کنند و پشت میت، خشت خام یا کلوخى بگذارند که میت به پشت برنگردد.
قبل از آن که لحد را بپوشانند، دست راست را به شانۀ راست میت بزنند و دست چپ را به قوّت بر شانۀ چپ میت بگذارند و دهان را نزدیک گوش او ببرند و به شدّت حرکت دهند و سه مرتبه بگویند: اسْمَعْ افْهَمْ یا فُلانُ بنُ فلان. به جاى کلمۀ فلان، اسم میت و پدر او گفته شود، مثلًا اگر اسم او محمد و اسم پدر او على است، سه مرتبه بگویند: اسْمَعْ افْهَمْ یا محمّدُ بنُ علیٍّ. پس از آن، این چنین بگویند: هَلْ انْتَ عَلى الْعَهْدِ الّذى فارَقْتَنا عَلَیْهِ مِنْ شَهادَةِ انْ لا الهَ الّا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ وَ انَّ مُحَمّداً صَلّى اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ و سَیِّدُ النَّبیّینَ و خاتَمُ الْمُرْسَلینَ وَ انَّ عَلیّاً امیرُالْمُؤْمِنینَ وَ سَیِّدُ الْوَصیِیّنَ وَ امامٌ افْتَرَضَ اللّهُ طاعَتَهَ عَلى الْعالَمینَ وَانَّ الْحَسَنَ وَالْحُسَیْنَ وعَلىَّ بنَ الْحُسَیْنِ وَ مُحمّدَ بنَ علىٍّ وجَعْفَرَ بنَ مُحَمّدٍ وموسى بنَ جَعْفَرٍ وَعلىَّ بنَ موسى ومُحمّدَ بنَ علىٍّ و عَلىَّ بنَ مُحمّدٍ وَالْحَسَنَ بنَ عَلىٍّ وَالْقائِمَ الْحُجَّةَ الْمَهْدِىَّ صَلَواتُ اللّهِ عَلَیْهِمْ ائِمّةُ الْمؤْمِنینَ وحُجَجُ اللّهِ عَلى الْخَلْقِ اجْمَعینَ وائِمَّتُکَ ائِمَّةُ هُدىً بِکَ ابْرارٌ یا فُلانُ بنُ فلانٍ و به جاى فلان بن فلان، اسم میت و پدرش گفته شود و سپس این چنین ادامه دهد: اذا اتاکَ الْمَلَکانِ المُقَرَّبانِ رَسُولَیْنِ مِنْ عِنْدِ اللّهِ تَبارَکَ وَتَعالى وَسَئَلاکَ عَنْ رَبّکَ وعَنْ نَبِیِّکَ وَعَنْ دینِکَ وَعَنْ کِتابِکَ وَعَنْ قِبْلَتِکَ وَعَنْ ائِمَّتِکَ فَلْا تَخَفْ وَلا تَحْزَنْ وَقُلْ فِى جَوابِهِما اللّهُ رَبّى وَمُحَمَّدٌ صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ نَبِیّى وَالْاسْلامُ دینى وَالْقُرآنُ کِتابى وَالْکَعْبَةُ قِبْلَتِى وَامِیرُ الْمُؤمِنینَ عَلىُّ بْنُ ابِى طالبٍ امامى وَالْحَسَنُ بنُ عَلىٍّ الْمُجْتَبى امامى وَالْحُسَیْنُ بْنُ عَلِىٍّ الشَّهیدُ بِکَرْبَلا امامى وَعلِىٌّ زَیْنُ الْعابِدینَ امامى وَمُحَمّدٌ الْباقِرُ امْامى وَجَعْفَرٌ الصّادِقُ امامى، وَمُوسَى الْکاظِمُ امامى، وَعَلىٌّ الرِّضا امامِى، وَمُحَمَّدٌ الْجَوادُ امامِى، وَعَلِىٌّ الْهادِى امامِى وَالْحَسنُ الْعَسْکَرى امامى وَالْحُجَّةُ الْمُنْتَظَرُ امامِى هؤُلآءِ صَلَواتُ اللّهِ عَلَیْهِمْ اجْمَعینَ ائِمَّتى وَسادَتى وَقادَتى وَشُفَعْائى بِهِمْ اتَوَلَّى وَمِنْ اعْدائِهِمْ اتَبَرَّءُ فِى الدُّنیا وَالآخِرَةِ ثُمَّ اعْلَمْ یا فُلانُ بْنُ فُلان، به جاى فلان بن فلان اسم میت و پدرش گفته شود و سپس این چنین ادامه دهد: انَّ اللّهَ تَبارَکَ وَتَعالى نِعْمَ الرَّبُّ وَانَّ مُحَمَّداً صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ نِعْمَ الرَّسولُ وَ انَّ عَلِىَّ بْنَ ابى طالِبٍ وَاوْلادَهُ الْمَعْصُومینَ الْائِمّةَ الْاثْنى عَشَرَ نِعْمَ الائِمَّةُ وَانَّ ما جاءَ بِهِ مُحَمَّدٌ صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ حَقٌّ وَانَّ الْمَوْتَ حَقٌّ وَسُؤالَ مُنْکَرٍ وَنَکِیرٍ فِى القَبْرِ حَقٌّ والبَعثَ حَقٌّ والنُّشُورَ حَقٌّ والصِّراطَ حقٌّ وَالْمِیزانَ حَقٌّ وَتَطایُرَ الکُتُبِ حَقٌّ وَانَّ الْجَنَّةَ حَقٌّ وَالنّارَ حَقٌّ وَانَّ السّاعَةَ آتِیَةٌ لارَیْبَ فیها وَ انَّ اللّهَ یَبْعَثُ مَنْ فِى الْقُبُورِ. پس بگوید: افَهِمْتَ یا فُلانُ. و به جاى فلان، اسم میت را بگوید. پس از آن بگوید: ثَبَّتَکَ اللّهُ بِالْقَولِ الثّابِتِ وَهَدیکَ اللّهُ الى صِراطٍ مُسْتَقیم عَرَّفَ اللّهُ بَیْنَکَ وَبَیْنَ اوْلِیائِکَ فِى مُسْتَقَرٍّ مِنْ رَحْمَتِهِ.
پس بگوید: اللّهُمَّ جافِ الْارْضَ عَنْ جَنْبَیْهِ وَاصْعَدْ بِرُوحِه الَیْکَ وَلَقِّهِ مِنْکَ بُرْهاناً اللّهُمَّ عَفْوَکَ عَفْوَکَ.
مستحب است دو چوب تر و تازه در قبر همراه میت گذاشته شود.
الف) مستحبات دفن کننده:
1- با طهارت باشد.
2- سر برهنه باشد.
3- پا برهنه باشد.
4- از طرف پاى میت از قبر بیرون بیاید.
5- اگر میت زن است، کسى که با او محرم مى‌باشد او را در قبر بگذارد و اگر محرمى نباشد، بستگان وى او را در قبر بگذارند.
ب) افراد غیر فامیل، با پشت دست خاک در قبر بریزند و بگویند: انّا للّه وانّا الیه راجعون.
مستحبات قبر
مستحب است:
1- قبر به شکل مربع یا مربع مستطیل ساخته شود.
2- قبر به اندازۀ چهار انگشت از زمین ارتفاع داشته باشد.
3- علامتى روى آن گذاشته شود که اشتباه نشود.
4- روى قبر، آب پاشیده شود.
5- پس از پاشیدن آب روى قبر، کسانى که در آنجا حاضر هستند، دست‌ها را بر قبر بگذارند و انگشت‌ها را باز کرده و در خاک فرو برند و هفت مرتبه سورۀ مبارکه انّا انزلناه را بخوانند و براى میت طلب آمرزش کنند و این دعا را بخوانند: اللّهُمَّ جافِ الْارْضَ عَنْ جَنْبَیْهِ وَ اصْعِدْ الَیْکَ روُحَهُ وَ لَقِّهِ مِنْکَ رِضْواناً وَ اسْکِنْ قَبْرَهُ مِنْ رَحْمَتِکَ ما تُغْنیهِ بِهِ عَنْ رَحْمَةِ مَنْ سِواکَ.
پس از رفتن کسانى که تشییع جنازه کرده‌اند، مستحب است ولىّ میت یا کسى که از طرف او اجازه دارد، دعاهایى که دستور داده شده است، به میت تلقین کند.
مستحب است بعد از دفن، به صاحبان عزا تسلیت گفته شود (سرسلامتى داده شود). البته اگر مدتى از فوت میت گذشته باشد که به واسطۀ سر سلامتى دادن، مصیبت یادشان مى‌آید، ترک آن بهتر است.
مستحب است تا سه روز براى اهل خانۀ میت غذا بفرستند.
غذا خوردن نزد آنان و در منزلشان مکروه است.
مستحب است انسان:
در مرگِ بستگان خود، مخصوصاً در مرگ فرزند صبر کند.
هر وقت میت را یاد مى‌کند: انّا للّه وانّا الیه راجعون (یعنى کلمۀ استرجاع) بگوید.
براى میت قرآن بخواند.
سر قبر پدر و مادر از خداوند حاجت بخواهد.
قبر را محکم سازد که زود خراب نشود.
بنابر احوط جایز نیست انسان در مرگ کسى، صورت و بدن را بخراشد وبه خود لطمه بزند.
احتیاط واجب آن است که در گریۀ بر میت، صدا را خیلى بلند نکنند.
احکام نماز میت
نماز خواندن بر میت مسلمان واجب است.
نماز خواندن بر میتى که بچه است، اگر یکى از پدر یا مادر و جد و جدۀ او مسلمان باشند یا اینکه شش سال او تمام شده باشد ، واجب است.
نماز میت باید پس از سه عملِ غسل، حنوط و کفن کردن او خوانده شود.
اگر نماز میت، قبل از این سه عمل یا در بین آنها خوانده شود (حتى اگر از روى فراموشى یا ندانستن مسأله باشد)، کافى نیست.
کسى که مى‌خواهد نماز میت بخواند، لازم نیست با وضو، غسل یا با تیمّم باشد یا بدن و لباس او پاک باشد، حتى اگر با لباس غصبى نیز نماز بخواند اشکال ندارد.
احتیاط مستحب آن است که تمام چیزهایى را که در نمازهاى دیگر لازم است، رعایت شود ؛ مانند قبله و حرف نزدن بین نماز و روی برنگرداندن و ...
واجب است میت در مقابل نمازگزار و به پشت خوابانده شود، به طورى که سر او به طرف راست نمازگزار و پاى او به طرف چپ نمازگزار باشد.
نمازگزار باید در مقابل میت بایستد. البته اگر نماز میت به جماعت خوانده مى‌شود، چنانچه صف جماعت از دو طرف میت بگذرد، نماز کسانى که در مقابل او نیستند، اشکال ندارد.
مکان نمازگزار باید از جاى میت پست‌تر یا بلندتر نباشد. البته پستى و بلندى مختصر اشکال ندارد.
نمازگزار نباید از میت دور باشد.
دور بودن از میت براى کسى که نماز میت را به جماعت مى‌خواند، در صورتى که صف‌هاى نماز به یکدیگر متّصل باشد، اشکال ندارد.
نباید بین میت و نمازگزار، پرده، دیوار و مانند آن وجود داشته باشد.
اگر میت در تابوت و مانند آن باشد، اشکال ندارد.
در هنگام نماز، باید عورت میت پوشیده باشد.
نماز میت را باید ایستاده و با قصد قربت خواند و هنگام نیت، میت را معیّن نمود. مثلًا این‌طور نیت کند: نماز مى‌خوانم بر این میت قربةً الى اللّه.
اگر میت وصیّت کرده باشد که شخص معیّنى بر او نماز بخواند، احتیاط واجب آن است که آن شخص از ولىّ میت اجازه بگیرد و بر ولىّ نیز بنابر احتیاط واجب، واجب است که اجازه دهد.
چند بار نماز خواندن بر یک میت، مکروه است، ولى اگر میت اهل علم و تقوا باشد مکروه نیست.
اگر میت، عمداً یا از روى فراموشى یا به جهت عذرى، بدون نماز دفن شود یا پس از دفن معلوم شود که نماز خوانده شده بر او بر اساس شرایطى که در نماز میت گذشت باطل بوده است، تا زمانى که جنازه از هم نپاشیده، واجب است بر قبرش نماز بخوانند.
دستور نماز میت
نماز میت پنج تکبیر دارد:
الف اگر نماز گزار پنج تکبیر را به این ترتیب بگوید، کافى است:
پس از نیت و گفتن تکبیر اول بگوید: اشْهَدُ انْ لا اله الّا اللّهُ وانَّ مُحَمّداً رَسولُ اللّهِ.
2- بعد از تکبیر دوم بگوید: اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحمّدٍ وآلِ مُحَمّدٍ.
3- بعد از تکبیر سوم بگوید: اللّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ.
4- بعد از تکبیر چهارم، اگر میت مرد است بگوید: اللّهُمَّ اغْفِرْ لِهذا الْمَیِّتِ.
و اگر میت زن است بگوید: اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِهذِهِ الْمَیِّتِ.
5- سپس تکبیر پنجم را بگوید که نماز با گفتن آن تمام مى‌شود.
ب ) بهتر است این چنین بگوید:
1- پس از نیت و گفتن تکبیر اول بگوید: اشْهَدُ انْ لا الهَ الّا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ وَاشْهَدُ انَّ مُحَمّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ أَرْسَلَهُ بِالحَقِّ بشیراً ونذیراً وبینَ یَدَىِ السّاعةِ.
2- بعد از تکبیر دوم بگوید: اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَبارِکْ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وَارْحَمْ مَحَمّداً وآلَ مُحَمَّدٍ کَافْضَلِ ما صَلَّیْتَ وَبارَکْتَ وَ تَرَحَّمْتَ عَلى ابْراهیمَ وآلِ ابْراهیمَ انَّکَ حَمیدٌ مَجیدٌ وَصَلِّ عَلى جَمیعِ الْانْبیاءِ وَالْمُرْسَلینَ والشُّهداءِ والصِّدّیقینَ وجمیعِ عبادِ اللّهِ الصّالحینَ.
3- بعد از تکبیر سوم بگوید: اللّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ وَالْمُسْلِمینَ وَ الْمُسْلِماتِ الأحْیاءِ مِنهُمْ وَالامْواتِ تابِعْ بَیْنَنا وَ بَیْنَهُمْ بِالْخَیراتِ انّکَ مُجیبُ الدّعَواتِ انَّکَ عَلى کُلِّ شَى‌ءٍ قَدیرٌ.
4- بعد از تکبیر چهارم، اگر میت مرد است، بگوید: اللّهُمَّ انَّ هَذا عَبْدُکَ وَابنُ عَبْدِکَ وَابْنُ امَتِکَ نَزَلَ بِکَ وَانْتَ خَیْرُ مَنْزُولٍ بِهِ، اللّهُمَّ انّا لا نَعْلَمُ مِنْهُ الّا خَیْراً وَانْتَ اعْلَمُ بِهِ مِنّا. اللّهُمَّ انْ کانَ مُحْسِناً فَزِدْ فى احْسانِهِ وَانْ کانَ مُسیئاً فَتَجاوَزْ عَنْهُ وَاغْفِرْ لَهُ. اللّهُمَّ اجْعَلْهُ عِنْدَکَ فى اعْلى عِلّیّینَ وَاخْلُفْ عَلىْ اهْلِهِ فى الْغابِرینَ وَ ارْحَمْهُ بِرَحْمَتِکَ یا ارْحَمَ الرّاحِمین.
و اگر میت زن است، بگوید: اللّهُمَّ انَّ هذِهِ امَتُکَ وَ ابْنَةُ امَتِکَ وابْنةُ عَبْدِکْ نَزَلَتْ بِکَ وَ انْتَ خَیْرُ مَنْزُولٍ بِهِ. اللّهُمَّ انّا لا نَعْلَمُ مِنْها الّا خَیْراً وَانْتَ اعْلَمُ بِها مِنّا. اللّهُمّ انْ کانَتْ مُحْسِنَةً فَزِدْ فى احْسانِها وَانْ کانَتْ مُسیئَةً فَتَجاوَزْ عَنْها وَ اغْفِرْ لَها. اللّهُمَّ اجْعَلْها عِنْدَکَ فى اعْلى عِلّیّیِنَ وَ اخْلُفْ عَلى اهْلِها فى الْغابِرِینَ وَ ارْحَمْها بِرَحْمَتِکَ یا ارْحَمَ الرّاحِمینَ.
5- سپس تکبیر پنجم را بگوید که نماز با گفتن آن تمام مى‌شود.
باید تکبیرها و دعاها طورى پشت سر هم خوانده شود که نماز از صورت خود خارج نشود.
کسى که نماز میت را به جماعت مى‌خواند، باید تکبیرها و دعاهاى آن‌را هم بخواند.
مستحبات نماز میت
نمازگزار با وضو یا غسل یا تیمّم باشد
اگر میت مرد است، امام جماعت یا کسى که فرادا بر میت نماز مى‌خواند، در مقابل وسط قامت جنازه بایستد و اگر میت زن است در مقابل سینۀ او بایستد.
پابرهنه نماز بخواند.
در هر تکبیر دست‌ها را بلند کند.
فاصلۀ او با میت به قدرى کم باشد که اگر باد لباس او را حرکت دهد، به جنازه برخورد کند.
نماز میت را به جماعت بخواند.
امام جماعت تکبیر و دعاها را بلند بخواند و کسانى که با او نماز مى‌خوانند، آن‌را آهسته بخوانند.
مأموم در نماز جماعت (حتى اگر یک نفر باشد) عقب امام بایستد.
نمازگزار براى میت و مؤمنین زیاد دعاکند.
قبل از نماز، سه مرتبه بگوید: الصّلاة.
نماز را در جایى بخوانند که مردم براى نماز میت، بیشتر به آن جا مى‌روند.
زن حائض اگر نماز میت را به جماعت مى‌خواند، در صفى تنها بایستد.
خواندن نماز میت در مساجد مکروه است.
خواندن نماز میت در مسجد الحرام مکروه نیست.
